Czy dorosłość może być czymś, na co się czeka?
Czy może – tak jak widzi ją wielu młodych ludzi – jest raczej ciężarem, pasmem obowiązków, pośpiechu i niedojrzałych reakcji?

W ramach projektu „Zajawka na Życie” odbył się warsztat prowadzony przez Marcina Szota, twórcę przestrzeni pracy z emocjami, gniewem i męską inicjacją. Spotkanie dotyczyło jednego z najbardziej poruszających obszarów dorastania – relacji między młodymi a dorosłymi.

W bezpiecznej i uważnej atmosferze rozmawialiśmy o tym, czym dla młodych ludzi jest dorosłość i co czują, gdy obserwują dorosłych. Wielokrotnie pojawiała się perspektywa przeciążenia, braku sensu, wymuszania zachowań, przemocy psychicznej, a czasem także fizycznej.

🔸 Z tego spotkania płyną dwa ważne pytania:
• Czy ta dorosłość naprawdę musi być taka trudna?
• Czy istnieje dorosłość, na którą można czekać z nadzieją – a nie z rezygnacją?

W trakcie warsztatu powstała symboliczna „mapa dorosłości” – ta, która nas ukształtowała i ta, którą chcielibyśmy tworzyć na nowo. Pojawiły się trudne emocje: bunt, smutek, bezsilność, rezygnacja, ale też refleksja, że istnieją inne możliwości. Że można dorastać inaczej – świadomie, w relacji, z odpowiedzialnością za siebie i świat.

💬 Jak mówi sam prowadzący:

„Nie ma dorosłości bez kultury, której ta dorosłość by służyła. Ale wiem już, że możliwa jest inna dorosłość. Istnieją ludzie i miejsca, w których dojrzewanie oznacza wybór, a nie konieczność. I gdzie bycie dorosłym to zaszczyt, a nie kara.”

Warsztat był częścią projektu „Zajawka na życie”, w którym tworzymy przestrzeń do refleksji, rozmowy i wspólnego odkrywania siebie.